Vetzucht, of adipositas.

Overgewicht van mensen wordt ook wel vetzucht genoemd. Maar dat klinkt niet erg vriendelijk. Daarom gebruikt men in medische kringen hiervoor de term "adipositas". In de populaire medische wetenschap wordt dit echter meestal "obesitas" genoemd. Obesitas is een ziekelijke ophoping van vet in het lichaam. De oorzaak hiervan is vaak een duidelijke onbelans tussen de hoeveelheid energie die men via het voedsel binnen krijgt en de hoeveelheid energie die het lichaam nodig heeft. En dan wel in die situatie waarin het lichaam veel meer energie binnenkrijgt dan het gebruikt. Niet alle mensen die te dik zijn eten evenwel teveel, als men hen vergelijkt met mensen met een normaal lichaamsgewicht. Er kunnen namelijk ook hormonale oorzaken aan deze toestand ten grondslag liggen. Mensen die niet overdadig veel eten en die voldoende lichaamsbeweging krijgen, maar die toch last hebben van overgewicht, zullen dan ook niet moeten aarzelen om bijtijds hun huisarts hiervoor te gaan consulteren. Het is goed zich te realiseren dat er geen onomstotelijk, lineair verband bestaat tussen de hoeveelheid voedsel die men binnen heeft gekregen en de eventueel geconstateerde toename van het gewicht.

Net als bij andere verslavende leefgewoontes het geval is (zoals bijvoorbeeld het roken van sigaren of sigaretten; het overmatig drinken van alcoholische dranken; of het gebruik van bewustzijnsbeïnvloedende middelen) is het ook uitermate moeilijk om van de gewoonte van te grote voedselinname af te komen. Zolang men niet voor de volle honderd procent de overtuiging heeft dat men de betreffende leefgewoonte zonder enig voorbehoud en direct zal moeten gaan veranderen, heeft het geen zin om dit te proberen. Dus zonder meteen aan die poging tot afslanking te beginnen, zal men zich eerst eens goed op de hoogte moeten gaan stellen van het gevaar van een dergelijke vorm van corpulentie. Dat kan heel simpel door bijvoorbeeld met enkele relevante zoekwoorden als "overgewicht" en "risicofactoren" op het internet naar informatie hierover te gaan zoeken. Of door er bij de huisarts naar te gaan informeren.

Eet men echter toch eigenlijk wel veel meer dan men nodig heeft, dan is het zaak om zo spoedig mogelijk verandering in die gewoonte aan te gaan brengen. Want obesitas kan er op de lange duur de directe, ofwel de indirecte, oorzaak van zijn dat men voortijdig overlijdt. Te weinig eten kan overigens ook dat vervelende gevolg hebben. Daarom moet men van de andere kant ook oppassen om niet al te rigoureus te willen gaan afvallen, door al te weinig te gaan eten. Klik voor informatie daarover maar eens op deze link!

Als men maar eenmaal zeer goed overtuigd is van het grote gevaar van obesitas, zal men er zondermeer van af willen. Mogelijk zal men dan op zoek gaan naar een streng dieet om dat doel te gaan bereiken. Maar het volgen van een streng dieet blijkt voor dit doel over het algemeen niet zo geschikt te zijn. Want van de meeste strenge diëten zal men van de ene kant wel betrekkelijk snel gaan afvallen, maar op de iets langere duur zal men er vaak juist nog iets meer door gaan groeien. Want het menselijk lichaam leert door het volgen van een streng dieet juist om efficiënter met het aangeboden voedsel om te gaan. Het is daarom van belang om van de ene kant minder te gaan eten, maar van de andere kant te voorkomen dat het lichaam die efficiëntie-omslag maakt. Namelijk door het lichaam niet de "boodschap" te geven dat het meer vet moet gaan opslaan, vanwege het feit dat het ervaart dat het veel te weinig voedsel binnenkrijgt. Door de voedselinname niet verder terug te gaan brengen dan tot tweederde van de normale voedselinname zal men dat gevaar niet zo gauw gaan lopen. Als men normaliter per broodmaaltijd bijvoorbeeld drie sneetjes brood neemt, zal men dat naar twee sneetjes terug moeten gaan brengen. En als men bijvoorbeeld gewoon is om tijdens de warme maaltijd drie aardappelen te eten, zal men daar nu twee van moeten gaan nemen. Datzelfde principe moet dan gaan gelden bij alle voedsel wat men tot zich neemt. Dat betekent dat er ook van het eventuele koekje bij de koffie een partje af moet, of bijvoorbeeld van de gehaktbal die men bij de warme maaltijd krijgt. Van deze betrekkelijk geringe aanpassing van de voedselinname zal men dan wel degelijk gaan afvallen.

Om het effect van die poging te vergroten en om zich gezonder te gaan voelen, zal men er wel toe over kunnen gaan om het niveau van de eigen lichaamsbeweging te verhogen. Maar ook dat moet men niet gaan overdrijven. Wanneer men besluit om voortaan bijvoorbeeld iedere dag een uur te gaan wandelen, is dat ruim voldoende om het doel wat dat betreft te bereiken. Als men dat doet, zal ook blijken dat men zich daar zowel fysiek als psychisch heel goed bij voelt. Van tevoren zal men mogelijk gaan denken: "waar haal ik in vredesnaam de tijd vandaan om dat te doen?" Maar als men zijn ingesleten dagschema eens goed onder ogen neemt, zal men vast wel bezigheden vinden die men eigenlijk wel achterwege zou kunnen gaan laten. En die vrijvallende tijd zal men dan heel goed kunnen gaan besteden aan de gezonde gewoonte om dagelijks een uur lang te gaan wandelen. Indien men de mogelijkheid heeft om dit samen met een ander persoon te gaan doen, heeft men de vanzelfsprekende mogelijkheid om de relatie met die andere persoon ook nog eens te verbeteren. En de wandeltocht zal dan voltooid zijn voor men er goed en wel erg in heeft. In het geval dat men er in zijn eentje op uit trekt om te wandelen, kan men die wandeltocht bijvoorbeeld mooi gebruiken om het hoofd even goed leeg te gaan maken, of juist andersom, om leuke ideeën op te gaan doen over datgene waarmee men zoal bezig is. Als men tijdens die wandeltocht ook nog eens gaat werken aan het ontspannen van die bepaalde spiergroepen in het lichaam die ontspanning nodig hebben, zal dat uurtje wandelen voor het gevoel gauw voorbij zijn. Klik voor het ontspannen van een aantal van dergelijke spiergroepen maar eens op deze link.

Aan het feit dat men op deze manier veel minder voedsel binnenkrijgt, zal men wel even moeten wennen. Vooral de eerste dagen zal men verschillende malen op een dag erg trek in eten krijgen. In die situatie doet men er verstandig aan om steeds flink wat water tot zich te gaan nemen. Want het hongergevoel wordt gemakkelijk verward met het dorstgevoel. Als men echter de gewoonte aanneemt om minder te gaan eten, zal men op de wat langere duur ook minder vaak trek in eten krijgen. Het lichaam lijkt er dan minder aandacht aan te gaan schenken om regelmatig iets tot zich te gaan nemen. Dat maakt dan dat de moeite die men er voor moet doen om minder te gaan eten, betrekkelijk eenvoudig is. Het gevoel dat men honger heeft, is overigens vaak ook niets meer dan dat men zin in iets lekkers heeft. En dan met name in iets zoetigs. Maar als men daar aan toegeeft, continueert men in feite de voortdurende zin in suiker van het lichaam. Terwijl de behoefte om suiker tot zich te gaan nemen veel minder sterk wordt als men de suiker zoveel mogelijk mijdt. Suiker is een misbare voedingsstof. Voor de gezondheid hoeft men geen suiker in te nemen, omdat het lichaam zelf wel in staat is om suiker (glucose) te maken uit het voedsel dat men binnenkrijgt. Vandaar dat men geen suiker met het voedsel hoeft in te nemen. Bedenk wel dat als men van de gewoonte wil afkomen om suiker met het eten binnen te krijgen, men er dan vooral ook om moet denken dat men geen suiker binnenkrijgt met de dranken die men drinkt. Drink dus de thee, of de koffie zonder suiker. En drink beslist ook geen frisdrank, want daarmee krijgt men vaak veel suiker binnen. Een glas melk is wat dat betreft overigens ook geen alternatief. Want ook daar zit veel suiker in. Namelijk melksuiker (ofwel lactose). Ook lactose-vrije melk is wat dat betreft niet goed, omdat de melksuiker daarin gefermenteerd is tot glucose en galactose. Lactose-vrije melk smaakt zelfs opvallend zoet door de er in aanwezige glucose. Om af te vallen, is water eigenlijk de enige geschikte vloeistof die men tot zich zou moeten gaan nemen. In de koffiemelk die mensen soms in de koffie doen, zitten veel calorieën. En die wil men toch juist zoveel mogelijk mijden, als men last heeft van obesitas. Doe dus liever geen koffiemelk in de melk! Dat geldt overigens ook voor de suiker die men eventueel in de koffie doet. Een ander nadeel van het toevoegen van suiker aan de koffie is, dat men dan te vaak zin in koffie krijgt. In feite neemt men dan op den duur niet zozeer steeds meer koffie om de cafeïne die erin zit, maar om de suiker die men ermee binnenkrijgt. Vanzelfsprekend kan men ook om die reden de eventuele thee het beste zonder suiker (en zonder melk) gaan leren drinken

Het eten, en het drinken is overigens ook een sterk sociaal gebeuren. Soms kan men er bij sociale gelegenheden niet goed om heen om gezellig wat mee te gaan zitten eten en drinken. Zolang men de bovenstaande adviezen in acht neemt, hoeft dat geen reden te zijn om zich daaraan te onttrekken. Door zelf zijn eigen drinken (water) in te gaan schenken, kan men vrij gemakkelijk voorkómen dat men toch nog met een drank te maken krijgt welke men zou moeten gaan mijden. En mocht men tijdens zo'n gelegenheid geconfronteerd worden met allerlei lekkere hapjes, dan hoeft het ook niet zo'n groot probleem te zijn als men daar wat van neemt. Tenminste zolang men dat met mate doet en zolang men er bij de eerstvolgende maaltijd maar terdege rekening mee houdt dat men van tevoren reeds allerhande voedingswaar heeft genuttigd. Normaal gesproken is het geen goede gewoonte om een maaltijd over te gaan slaan. Maar in dit geval zou men dat juist wel moeten gaan doen. Want anders zal men veel te veel calorieën blijken binnen te krijgen.

Een gemakkelijke en vrij effectieve manier om af te vallen, heeft men dus onder handbereik door het drinken van meer water. Wanneer men dorst heeft, interpreteert men dat al gauw als trek in eten. Dit terwijl het dan toch echt om een behoefte aan meer vocht gaat. Het feit dat men het verlangen naar vocht zo gemakkelijk kan verwarren met het verlangen naar voedsel, zorgt er voor dat men al gauw teveel calorieën binnenkrijgt door in die situatie aan dat verlangen toe te geven. Dat valse hongergevoel kan dus een sta in de weg zijn bij de poging om af te vallen. Een bijkomende positieve invloed van het drinken van meer water, is dat men er een vollere maag van krijgt. En een vollere maag zal nu eenmaal minder gauw een signaal van trek aan voedsel afgeven dan een legere maag. Als men zich op afvallen richt, zal men door relatief weinig te eten, vet in het lichaam moeten zien te verbranden. Maar in het vet wat men op die wijze hoopt kwijt te raken, liggen ook stoffen opgeslagen die schadelijk zijn voor het lichaam. Door het verbranden van dat vet, komen die stoffen vrij. En bij het verwijderen van die schadelijke stoffen komt juist water van pas. De vraag is nu of men, om af te vallen, niet net zo goed op andere wijzen kan zorgen voor meer vochtinname. Door het drinken van koffie, of thee bijvoorbeeld. Het antwoord daarop is dat andere dranken dan water, toch ook altijd weer stoffen bevatten die schadelijk zijn voor het lichaam. En die dus uit het lichaam verwijderd moeten worden. Als men dus voor extra vochtinname zorgt door juist meer andere dranken dan water tot zich te nemen, zal men als gevolg daarvan minder schadelijke stoffen uit het lichaam weten te verwijderen. Het drinken van extra water moet men overigens ook weer niet gaan overdrijven. Een vochtinname van drie liter per dag is meer dan genoeg. Veel meer vocht zal men niet moeten gaan innemen. Dat zou schadelijk voor de gezondheid kunnen zijn. Vooral wanneer men die vochtinname niet geleidelijk genoeg over de dag zou gaan verdelen.

Tot besluit is hier nog een waarschuwing op zijn plaats. Tenminste voor zover men bovenstaande adviezen voldoende goed en nauwkeurig opvolgt. De kleren die men van tevoren gewoon was te dragen, zullen op zeker moment te ruim blijken te zitten. Dat is wel de consequentie van het succes dat men met deze methode van afvallen zou kunnen krijgen.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.